Enkele weken geleden heb ik verwachtingsvol een heleboel potjes met aarde gevuld. En in elk bakje een zaadje gestopt. Kruiden en velerlei soorten groenten mogen nu gaan ontkiemen, wortelen en groeien. En ik kijk ernaar uit om de kleine frêle plantjes straks in de volle grond te kunnen zetten.
In de tuin ‘ontwaken’ inmiddels plantjes die er al in stonden van de vorige eigenaar uit hun winterslaap. Net als de vaste struiken die straks rode en zwarte bessen zullen geven. Ze staan mooi in de knop te wachten op zon en regen. En ik heb er een rotsvast vertrouwen in dat broeder zon en broeder wind en wolken er alles aan zullen doen om de benodigde dekens van water en licht over de dorstige koude grond uit te komen spreiden. De lentetijd is de zaaitijd. Een tijd van hoopvol uitzien.
Mensen vertellen mij dat ze door te tuinieren de seizoenen dieper en directer beleven. En zelfs ook, door de seizoenen heen, het liturgische jaar intenser beleven. De Paastijd, met de voorafgaande vastentijd (als de voorraden opraken), vertelt het verhaal van de zaadkorrel die in de aarde valt om te sterven, om daarna veelvoudig nieuw leven voort te brengen. Het is het verhaal van de moestuin, van de natuur, van onze zuster Moeder Aarde.
Ik geniet er nu al van, van de tuin en van alle eenvoudige werkzaamheden die een tuinier te doen heeft. Ik hou van het meer directe contact met de aarde en de andere broeders en zusters die Franciscus in zijn Loflied van de Schepselen bezingt. Dit genieten is een erg ‘dichtbij’ genieten. Op je knieën met je blote handen in de aarde wroeten. Een genieten in het ‘hier en nu’. Ik hoef er niet erg ver voor weg.
Mijn ideële beleving van het werk in de tuin past – dat besef ik – bij iemand die dat werk niet perse moet doen. Ik hoef niet heel hard te werken en buiten mijn grenzen te gaan, zoals dat in het verleden wel af en toe gebeurde. En ik mag tevreden zijn met de oogst zoals ie uitvalt, overvloedig of karig. We gaan het beleven. Het belangrijkste en fijnste aan de tuin is dat ik er genieten mag van alles wat er groeit en bloeit.
De tuin en alles wat zij voortbrengt, leert me de echte waarde van de (h)eerlijke op duurzame wijze geteelde groenten, kruiden en andere gewassen. Ik wil daarom best wel een eerlijke prijs betalen voor heerlijke duurzame producten in natuurwinkels. En achteloos weggooien van voedsel zoals voorheen, dat zul je mij echt niet makkelijk meer zien doen! Ik weet nu wat een tijd erover heen gaat en heel veel zorg totdat het zaadje een volgroeid plantje is!